ZAKOPANE - miasto, gmina i siedziba powiatu tatrzańskiego; 27 tys. / 2005 r. mieszkańców. Położone u stóp Tatr w Kotlinie Zakopiańskiej. Jest to największy i najważniejszy ośrodek tatrzański w Polsce. Siedziba Tatrzańskiego Parku Narodowego. Słynna stacja narciarska, związana głównie z Wielką Krokwią, na której odbywa się co roku Puchar Świata w skokach narciarskich, a jego widownia została wielokrotnie wyróżniona za najlepszy doping.
Przypuszcza się, że pierwsza osada powstała tu w 1578 roku, za sprawą Stefana Batorego. W drugiej połowie XIX wieku Tytus Chałubiński rozpoczął wykorzystywać właściwości klimatyczne Zakopanego. Od roku 1876 Towarzystwo Tatrzańskie prowadziło w Zakopanem szkołę snycerską zwaną potem szkołą Kenara. Status uzdrowiska, Zakopane otrzymało w 1886 roku. W Zakopanem powstało w 1873 roku Towarzystwo Tatrzańskie, a w 1909 roku Tatrzańskie Ochotnicze Pogotowie Ratunkowe. Był tam ważny ośrodek kulturalny, stający się ostoją polskości na przeł. XIX/XX wieku. Do I wojny światowej istniała tam miniatura Wolnej Polski - państwa, w którym żyli wolni ludzie.
WIELKA KROKIEW - skocznia im. Stanisława Marusarza na stoku góry Krokiew w Tatrach. Zbudowana w 1925 roku, wg projektu Karola Stryjeńskiego, jest największą skocznią narciarską w Polsce. Jej obecny punkt konstrukcyjny jest usytuowany na 120 metrze. Skocznię wykorzystuje się również latem, dzięki umieszczeniu na zeskoku igielitu. Na trybunach Wielkiej Krokwi może się zmieścić ok. 40 000 osób, dzięki czemu jest jednym z największych obiektów sportowych w naszym kraju pod względem pojemności trybun. W czasie konkursu Pucharu Świata w 2002 pod skocznią zgromadziło się ponad 50 000 widzów.
TEATR im. STANISŁAWA IGNACEGO WITKIEWICZA - założycielami byli absolwenci PWST z Krakowa. Jeszcze w czasie studiów, grupa studentów Wydziału Reżyserii Dramatu i Wydziału Aktorskiego, zdecydowała o założeniu teatru. Pierwszą sztuką, jeszcze pod szyldem koła naukowego, byli "Pragmatyści" - Witkiewicza. Obecnie siedzibą teatru jest sala w dzisiejszym Hotelu Chałubiński, który był dawnym Zakładem Wodoleczniczym dra Andrzeja Chramca i Sanatorium Czerwonego Krzyża. W 1990 roku, powstała Tatrzańska Fundacja Sztuki im. Stanisława Witkiewicza, pragnąca odnowić dawne znaczenie Zakopanego, jako jednego z najbardziej twórczych ośrodków kulturalnych w Polsce.
KOLEJ LINOWO-KABINOWA - Od początku istnienia, kolej składała się z dwóch niezależnych odcinków. Pierwszy z Kuźnic na Myślenickie Turnie, a drugi z Myślenickich Turni na Kasprowy Wierch. Budowę zakończono 1936 roku, po bardzo krótkiej 6 miesięcznej inwestycji. Aby budowa sprawnie i szybko była wykonana używano koników huculskich, a na 3 zmiany pracowało ok. 1000 osób z całej Polski. Do 6 maja 2007 roku, była to najstarsza kolejka w Europie. Modernizację zakończono 15 grudnia 2007 roku. Czas jazdy 12 minut, przepustowość zimą to 360 osób na godzinę, a latem z przyczyn ekologicznych 180 osób. W skład kolei wchodzą 4 wagony, z których każdy zabiera do 60 osób.
MUZEUM STYLU ZAKOPIAŃSKIEGO - To miasto, było niemal jedynym miejscem na przełomie XIX/XX wieku, w którym Polacy mieszkający na terytorium dawnych Ziem Polskich, mogli kultywować swoja kulturę. Atmosfera w Zakopanem sprzyjała swobodnej wymianie myśli, twórczości artystycznej i działalności społecznej. W tym czasie powstała "szkoła tatrzańska - styl zakopiański" oparta o folklor góralski. Pod Giewontem,następowało odrodzenie narodu w którym bardzo ważną rolę miał odegrać twórca "szkoły i stylu zakopiańskiego" Stanisław Witkiewicz. Styl ten nie był tylko treścią architektoniczną, ale ważnym aspektem świadomości narodowej. Zakopiańska "Koliba", w 100 lecie budowy została urządzona na Muzeum Stylu Zakopiańskiego.
KRZYŻ NA GIEWONCIE - Ten 13-metrowy krzyż został wykonany w Krakowie, w fabryce Józefa Góreckiego. Faktycznie jego wysokość wynosiła 15,5 metra, ale 2,5 metra miało być wpuszczone w w skały. Transport koleją do Zakopanego, był prosty, bo krzyż podzielono na 400 elementów. Górale zakopiańscy, dnia 3 lipca 1901 roku, w liczbie około 500 osób i 18 wozów ruszyli do Kuźnic z elementami krzyża. Przy "Piekiełku", nastąpił rozładunek i teraz każdy musiał już dźwigać nie tylko metalowe elementy, ale również około 400 kg cementu i 200 konewek wody. Montaż trwał 6 dni. Dzięki temu my teraz możemy podziwiać z Zakopanego ten piękny krzyż ustawiony na szczycie Giewontu.
CMENTARZ NA PĘKSOWYM BRZYZKU - "Ojczyzna to ziemia i groby. Narody, tracąc pamięć, tracą życie" - taki napis można zobaczyć na bramie cmentarnej. Cmentarz położony na dawnej ziemi Jana Pęksy, został założony w 1848 roku przez pierwszego proboszcza zakopiańskiego, księdza Józefa Stolarczyka. Ludzie mieszkający w Zakopanem na przeł. XIX i XX wieku tworzyli kulturę i historię Polski, która była w polskich sercach. Takie osoby jak: ks. Józef Stolarczyk, dr Tytus Chałubiński, Jan Krzeptowski Sabała, Antoni Kenar, Antoni Rząsa, Władysław Hasior, Jan Gwalbert Pawlikowski, Władysław Orkan, Kazimierz Przerwa-Tetmajer, Stanisław Witkiewicz, Kornel Makuszyński, Stanisław Marusarz, Helena Marusarz, Jan Długosz i Bronisław Czech, są związani z nami na zawsze.
MIĘDZYNARODOWY FESTIWAL FOLKLORU ZIEM GÓRSKICH - FESTIWAL FOLKLORYSTYCZNY - Co roku, w drugiej połowie sierpnia, w tym mieście u stóp Giewontu gości muzyka, taniec i zabawa w stylu góralskim. W tym okresie w Zakopanem odbywa się największa i najstarsza impreza folklorystyczna w naszym kraju, a także w Europie. Głównym miejscem festiwalowych zmagań jest estrada na Hali Krupowej, na której jest też ulokowane miasteczko festiwalowe. Zmaganiom wykonawców z niemal wszystkich kontynentów towarzyszą wspaniałe imprezy tj.: konkursy kapeli muzyków, kiermasze sztuki ludowej, dni przewodnickie, spotkania z artystami ludowymi i profesjonalnymi plastykami, uliczne korowody uczestników festiwalu i inne imprezy plenerowe. Głównymi nagrodami są złote, srebrne i brązowe ciupagi.
